اصول اولیه صعود سنگهای کوتاه:
جهت گیره ها: 1. افقی 2. عمودی 3. مایل 4. معکوس
هنگام سنگنوردی ساعت، انگشتر و ... در دستانتان نباشد
گیره های افقی، عمودی و مایل ، دارای زوایا و اشکال مذکور نسبت به سطح افق در روی سنگ هستند.
گیره معکوس، گیره ای است که در عکس مسیر حرکت قرار گرفته باشد و در جهت مخالف ثقل بدن به آن فشار وارد شود. به این ترتیب که از سمت پایین و در مسیرهای رو به بالا بر سطح گیره فشار می آید. ازین گیره بیشتر به صورت کششی استفاده می گردد.
از حفره ها و سوراخ های سطح سنگ نیز می توان به عنوان گیره استفاده نمود. نکته مهم در استفاده از این گونه گیره ها، دقت در شکل لبه آنها از نظر تیز نبودن و صدمه نرساندن به انگشتان.
قواعد سنگنوردی:
سنگنوردی کلاسیک 12 قاعده ی پایه دارد که عبارت است از:
1. بررسی سنگ با نگاه: ابتدا سنگ و گیره های آن را به منظور یافتن مسیر صعود و فرود، در حد توان از ابتدا تا انتها و با چشم بررسی و شناسایی می کنیم. در صورت امکان از سه جهت( چپ، راست و روبه رو) این بررسی صورت می گیرد و آنگاه دست و پا برای گرفتن گیره های انتخاب شده حرکت میکند. قبل از استفاده از گیره ها با انجام یک شوک کوچک از محکم بودن آن مطمئن شوید
2. نقش و وظیفه ی دست و پا: هنگام صعود، پاها همیشه وظیفه ی تحمل و جابه جایی وزن بدن را برعهده داشته و تعادل بدن را دستها حفظ می کننند. همواره از کشیدن پاها بر روی سنگ خودداری شود. به جای انقباض های متوالی عضلات از نقش اهرم های بدن در صعود استفاده می شود.
3. داشتن سه نقطه اتکا( دو دست و یک پا دو پا و یک دست)
برای بالا بردن توان ایستادگی و حفظ تعادل بر روی سنگ ازین قاعده استفاده می شود. در صورتی که کمتر از سه نقطه اتکا بر روی سنگ داشته باشیم، مقاومت و پایداری ما روی سنگ در برابر لغزش های احتمالی کاهش می یابد.
4. استفاده از نوک کفش هنگام صعود: قراردادن پنجه پا بر روی گیره، باعث انتقال بیشتر وزن بدن بر سطح گیره پا می شود. ضمناً این عمل باعث ایجاد فاصله مناسب از سنگ و در نهایت داشتن دید بیشتر می گردد. در گذرهای عرضی (teravers) می توان به ضرورت محیط از داخل یا خارج پا نیز استفاده کرد.
5. رعایت فاصله مناسب به منظور داشتن دید لازم هنگام صعود: رعایت فاصله مناسب به طریقی که بدن نه بیش از حد نزدیک و نه بیش از حد دور از سنگ باشد به طوری که بتوان با حفظ تعادل بدن روی سنگ، به راحتی گیره های بعدی را دید، با نرمی حرکت نمود، به سادگی تغییر جهت از نکات حیاتی در سنگنوردی است.
با مشاهده ریزش سنگ با فریاد سنگ سنگ دیگران را مطلع سازید
6. صعود به روش نردبانی: دستها و پاها در امتداد طول بدن قرار گرفته و جابجا می شود. در این روش همیشه یک پا به حالت مستقیم (پایی که وزن بدن را تحمل می کند) و پای دیگر از محل زانو خم و آماده ی باز شدن است. سپس با تغییر حالت بدن و تعویض این دو حالت در پاها حرکت صورت می گیرد و ادامه می یابد. توجه شود که زاویه ران ساق پا از 90درجه کمتر نشود. در این طریقه دستها نیز در طرفین قرارمی گیرد. توجه به این نکته ضروری است که حرکت قطری صعود را آسان تر می سازد و از لولا شدن بدن جلوگیری به عمل می آورد.
7. رعایت فاصله ی مناسب عرضی دستها و پاها از یکدیگر: هنگام صعود دستها و پاها به حدی از یکدیگر باز می شود که تعادل بدن به هم نخورد( تقریباً به اندازه ی عرض شانه). از چسباندن بدن به سنگ خودداری کنید.
8. ضربه نزدن
9. تعویض دست و پاها
10. قرار گرفتن طناب حمایت در بین دستها هنگام حمایت از بالا:
11. هنگام صعود باید طناب حمایت در میان دستها قرار گیرد تا باعث بهم خوردن تعادل نشود. در گذر عرضی طناب در سمت سنگ و مخالف جهتی که حرکت می نماییم قرار می گیرد. لازم به تذکر است که در حالت حمایت از پایین طناب پهلوی صعود کننده قرار می گیرد.
برقراری تماس: برقراری زمانی انجام می گیرد که فرود به یک تکیه گاه مطمئن برسدو انجام آن به این صورت است که ابتدا یک دست بر لب تکیه گاه یا سکو قرار می گیرد و پس از آن دست دیگر. سپس بدن با یک کشش آرام (مانند حالت بارفیکس) به بالا حرکت کرده و پاها از روی گیره رها شده و بالا تنه را بر روی تکیه گاه یا سکو مسلط می سازیم. سپس با قراردادن پا بر لبه سنگ، وزن بدن را به سمت تکیه گاه سوق می دهیم در آخرین مرحله نیز پای دوم را بر روی تاقچه می گذاریم.
12. شرایط عمومی صعود: صعودی موفق است که همراه با تکنیک و تاکنیک باشد. در یک صعود موفق از حد انرژی استفاده شده و سیستم انرژی هوازی است. سگنوردی که اعتماد به نفس بیشتری برخوردار باشد صعود زیباتری خواهد داشت. در مسیرهای کلاهکی و منفی باید از خم کردن بازوان اجتناب نموده و فشار وزن را با کشیده نگاه داشتن دستها بر روی تاندون ها و استخوان ها منتقل نمود. در این حالت عضلات از زیر بار فشار بیرون می آیند. برای حرکت به سمت بالا نیز سریعاً و بعد از گرفتن گیره بعدی، دوباره دستها را باز نگاه میداریم.
