پیام انجمن کوهنوردان ایران به کوهنوردان ایران
سال نو؛ نگاهی به گذشته، و درخواستی برای آینده
فرا رسیدن نوروز را به همهی اعضای انجمن و دیگر دوستان در جامعهی کوه نوردی کشور شادباش می گوییم. امید آن که سالی خوش با کوههایی سبز در پیش باشد و شاهد کوهنوردیهای بیحادثه و صعودهای جذاب باشیم.
انجمن، با پایان گرفتن سال ،۸۹ یازده سال و چند ماه فعالیت بی وقفه را پشت سر گذاشت. به نظر می رسد که اینک آن «سازمان انتخابی و متکی بر آرای کوه نوردان» که همکاری میان کوه نوردان و تبادل اطلاعات در میان دست اندر کاران این ورزش، و تلاش برای حفاظت از محیط های کوهستانی، و حمایت از حرکتهای نو در کوه نوردی را هدف خود قرار داده بود، به حداقل پختگی و مقبولیت لازم در جامعهی کوه نوردی رسیده است.
انجمن از ابتدا بر این نظر بود که کار خود را «ادامهی تلاشهایی که پیشتر بهمنظور راه اندازی یک تشکیلات فراگیر و غیردولتی در زمینهی کوهنوردی» انجام شده، می داند (فصل نامه ی کوه، شماره ی ۱۸، بهار ۱۳۷۹). و این بدان معنا بوده که موسسان و مدیران انجمن، نه خود را مبتکر فکر راه اندازی یک چنین تشکیلاتی می دانند، نه دوست می دارند کار گذشتگان را در این زمینه نادیده بگیرند، و نه خود را بی نیاز از همکاری و همدلی دیگران می دانند.
در آستانهی سال نو، از اعضای انجمن در شهرهای گوناگون درخواست داریم ضمن پیگیری برنامههای کوهنوردی و فرهنگی متداول، مدیران انجمن را با پیشنهادها و انتقادهای خود راهنمایی کنند. همچنین، از دیگران- دست اندر کاران فدراسیون کوه نوردی، گردانندگان هیات ها، اعضای گروهها و باشگاههای کوهنوردی وسازمانهای طرفدار محیط زیست- درخواست می کنیم با پیشنهادها و انتقادهای خود، کم و کاستیهای انجمن را بیان کنند و در جهت اصلاح و ارتقای آن نظر دهند.
این انجمن، متعلق به همهی کوهنوردان و کوهدوستان است و بدانیم که سربلندی آن، سربلندی جامعهی کوهنوردی کشور است.
ریز مهمترین فعالیتهای سال گذشتهی انجمن را میتوانید در بخش "گزارش هیات مدیره" ی این تارنما ببینید.